Moalboal'da gün doğumu ve gün batımı ayrı bir güzel

Beni bilenler bilir, nereye gidersem gidiyim en az bir kez de olsa gün doğumu ve gün batımını yakalarım. her ikisinde de güzel ve özel birşey var ama çoğu bu güzelim anları kaçırıyor. Karga pohunu yemeden ben kalkarsabahın 5’inde bazen daha da erken güneşin doğuşunu yakalamaya gidiyorum. Çoğu günün stresi ile daha da boğuşurken ben ara verip gün batımını seyre dalarak rahatlıyorum, her gün başka bir hikaye oluşuyor.

Dışarı çıkın. Gün doğumunu seyredin. Gün batımını seyredin. Bu sizi nasıl hissettiriyor? Sizi küçük mü yoksa büyük mü kılıyor? Çünkü her ikisini de hissetmenin ayrı bir güzelliği var.–Amy Grant

Gün Doğumu ve Gökkuşağı

Sampaguita Dive Resort(Sampaguita Dalış Merkezi)’nde güne erken başlamak yapmam gerekenleri erken bitirmemi sağladığı gibi bu harika manzara ile beni anda tutarak güne bomba gibi başlamamı sağladı.

Su adeta ateş rengi…

Gökyüzü pembe, sarı, turuncu ve biraz da mavi ile kaplı olunca nasıl da huzurlu doluyor insan…

Ben öylece izlemeye koyulmuşken bir anda gökkuşağı beliriverir, bundan önce ne zaman bir gökkuşağı gördüğümü de hatırlamıyorum. Ne kadar da küçük durmuyor muyuz büyük resmin içinde? Bütün endişelerimiz, sorunlarımız, hayal kırıklıklarımız ne kadar da küçük kalıyor…İşte bu anda kalıp bunun farkına vardığım için minnettarım.

Gün Batımları ve Fırtına

Akşama doğru 5.30-6 arasında tekrar iskeledeki yerimi alıp, gün batımını izlemeye hazırlanıyordum, her gün bir öncekinden farklı bir tablo karşımdaydı…

Her bir gün batımı ayrı bir güzel…

Bunu kim seyrederse etsin hissettiklerine göre farklı anlamlar yükleyecekler…Benim için, olasılıklar, fırsatlar, farklı yollar ve hayallerin peşinden gitmenin zorlu ama sonunda güzelliklere çıkacak yollardan geçtiğini düşündürtüyor…

Gittikçe daha da güzelleşiyor…

Son gün bana bambaşka bir güzellik gösterdi…karşıda gördüğünüz ada Negros ve son gün Negros’ta ağır yağışlar meydana geldi ama Moalboal’ın üstünde gram yağmur çiselemedi.

Zaman geçtikçe de Negros’un üzerindeki yağmurun gitgide gök gürültüsü ve yıldırımla fırtınaya dönüşmesine tanık oldum.

İlk gün gün batımını tek başıma izlesem de,

ilerleyen günlerde bu şirin Filipinli küçükler gelip benimle tanıştılar ve sonrasında gün batımlarını birlikte seyrettik…Ortadaki fotoğrafta saçında çiçekli saç bandı olan ufaklık Angel. Aralarında en iyi İngilizce konuşan oydu. Bu minikler hayatları ve köyleri hakkında bana çok şey anlattılar. Son gün yine iskeledeyim ama bizim ufaklıklar yok, karanlık basınca ben de kameramı kılıfına sokup ayrılmaya hazırlanırken birden Angel’ın sesi gelir uzaklardan, karanlıktan elinde çiçek kolyesi ile çıkarken bir yandan da “Eva, bunu senin için yaptım.” diye bağırıyordu. Yabancı dostlarım Evrim diyemiyor o yüzden Eva diyorlar. Güzel kalp ya, böyle şeyler karşısında da hep duygulanırım…Bana sordu “Yarın mı gidiyorsun? Temelli mi gidiyorsun?” ve ben de “bu bir hoşçakal değil, bir dahaki sefere görüşmek üzere!”