Kawasan Şelaleleri

Yeni güne uyanıp Moalboal’ın farklı bir yönünü keşfetmeye gidiyoruz! Rotamız Kawasan Şelaleleri…

Haydi başlayalım…

Ulaşım

Sampaguita Dive Resort‘tan Kawasan Şelaleleri’ne 30 dakika içinde ulaşabiliyorsunuz. Kawasan Şelaleleri Moalboal’ın 20km güneyinde Badian’a yakındır. Buraya taksiyle ya da Trycycle (motorsiklete eklenen ek koltuklarla minik minibüse dönüşen toplu taşıma aracı) gitmenizi önermem. Ya otelinizden arabayla ulaşımı sağlayın, ya kendi motorunuzu kiralayın ya da 360 Eczanesi’nin yanındaki halk pazarının önünden tek yön gidişin ₱19 tuttuğu otobüslere binebilirsiniz. otobüs şöförüne ya da otobüsteki bilet toplayan vatandaşa nerde ineceğinizi söylemeyi unutmayın.

Kawasan Şelaleleri’ne giden yol son derece temiz, düzgün ve harika bir manzara sunuyor.

Yolda yerlilerin nasıl seyahat ettiğine tanık olacaksınız. İşte yukarıda bahsettiğim trycycles, 4 kişiden 7 kişiye kadar alma kapasitesi var.

Asya’da motorunuz herseyiniz. Çoğu Asya ülkesinde motorsiklet üstünde adeta toplu taşıma aracı gibi 3-4-5 kişi ile seyahat edildiğini göreceksiniz.

Yol üstünde pirinç tarlaları ve tarzı olan korkulukları görebilirsiniz.

Kawasan Şelaleleri’ne öğleden sonra 4 gibi vardık. Kalabalıktan kaçınmak istiyorsanız ya çok erken gitmek ya da 4 gibi ulaşmak gerekiyor ve haftasonu en kalabalık zaman olduğunu hatırlatmak isterim.

Şelaleler’e giriş için ₱40 ücretini ödemeniz gerekiyor ve makbuzunuzu almayı da unutmayın emi.

KEŞİF BAŞLASIN

Yürüyüşe başladıktan kısa bir süre sonra kendimizi yağmur ormanının içinde bulduk ve manzara da gittikçe güzelleşmeye başladı. Suyun rengine bakar mısınız?

Kawasan Şelaleleri 3 aşamalı bir ekosisteme sahiptir, eğim 3 aşamalı artmakta ve her bir seviyede ayrı bir şelale bulunmaktadır. Yol üstünde küçük şelaleler de göreceksiniz. Her bir seviyede bitki örtüsü de değişmektedir. ikinci aşamada bu kökleri dışarıda ağaçları görebileceksiniz.

Manzara yukardan daha bir güzel…

En üstteki şelaleye yani 3. şelaleye ulaşmak için bambu köprülerden geçip derin olmayan ama buz gibi olan su birikintilerinden ve su içinde olan merdivenlerden çıkacaksınız. Çoğu yer kaygan o yüzden dikkatli olmakta fayda var.

Bir süre sonra yol daha da dikleşiyor ve basamakların arası yükseliyor.

Ama bu bölümü bir kez geçtiniz mi işte sizi bekleyen manzara.İlk başta burda 30 kişi varken zaman içinde suda bir tek ben kaldım. Söylemeliyim ki su buz gibi soğuk!!!

Soğukla gerçekten aram iyi değil hem de Şubat’ta (2si 🙂 ) doğmuş olmama rağmen kış çocuğu değilim haha. Karşıya geçmek için de ya suya komple dalacaktım ya da geldiğim yoldan geri dönecektim haha deneyimlemeden dönmek söz konusu olmadığı için soğuk sular bekleyin ben geliyorum haha. Gopro’mu da yanıma aldım ve derin bir nefes alıp daldım, d o n d u m, su yüzüne çıktım, derin bir nefes aldım ve yine daldım ve bu sefer koşullara uyum sağlamaya başladım artık soğuğu o kadar da hissetmiyordum.

Su o kadar tazeleyici bir etki yaptı ki karaya çıkasım gelmedi bir süre haha…

Gördüğünüz gibi hedef karşı şelalerelere tırmanıp salıncakla göle atlamak…ölmeden yapılacaklar listemden bir aktiviteyi daha çizmek üzereydim…

ve işte aksiyon halindeki Evrim haha, çılgın eğlenceli, tek kelimeyle bayıldım!!! Etrafımda kalan çoluk çocuktan daha fazla çocuk olan ben salıncakla defalarca atladıktan sonra doğal kaydırağa yöneldim…

Doğal kaydırak bir harika! Erkekler buna çocuk işi dese de suya düştükten sonra güçlü akıntı sizi bir oraya bir buraya sürüklüyor ama korkulacak birşey yok çünkü zaten minicik bir göldesiniz ve akıntının gücü kısa zamanda zayıflıyor ama suda yürümek için ayağınızda deniz ayakkabınızın olmasını öneririm.

Çoçuk gibi eğlendikten sonra akşama hasta olacağımı bilmeden dönüş yoluna geçtik, kendime not: 3 saat boyunca buz gibi bir suda oynayıp sonra da ıslak kıyafetlerle durursan ne bekliyorsun haha. Dönüş yolunda karşılaştığım kalp şeklindeki göl…

Buraya geç gelip de kalabalığa takılmadığımıza çok sevindim çünkü daha fazla eğlenme fırsatı buldum ve sanki göl ve şelaleler benimdi bir yerden sonra haha.

KAWASAN ŞELALELERİNDE YAŞAM

Burası doğal güzelliği ile birçok ziyaretçiyi kendisine çekse de ziyaretçiler ayrıldıktan sonra hayat bitmiyor. Burda yaşayan, hayatlarını bu yağmur ormanında kurmuş yerliler var. Temiz su yok, akıllı telefon ve modern mutfak aletleri yok, elektrik sıkıntı…Bizim alıştığımız koşullara göre burda hayat zor! İşte aşağıdaki fotoğrafta 3.şelalede banyo yapan ve çamaşırlarını yıkayan bir aile…

Okula gitmek için öğrenciler bu yolu her gün inip tırmanıyorlar, her gün!

Şimdi aklımdaki soru şu: Kim fakir? Siz mi onlar mı?

Doğru düzgün elektirikleri yok, pişirmek ya da temizlemek için gelişmiş aletleri yok.

Ama iki şeye sahipler: Aileleri ve doğa.

Bizim balkonumuz ya da bahçemiz onların ormanı, bizim lambalarımız onların yıldızları var. Yatakları hamak, rüzgar ninnileri…Yüzme havuzları göl, hem de doğalından, kendi kendini temizleyen…Yemekleri organik, yakınlarındaki tarlalarından ya da ağaç tepelerinden…

Çocukların oyun arkadaşları canlı hayvanlar, içi doldurulmuş oyuncaklar değil. Oyun arkadaşları sırf kedi köpekle sınırlı da değil, maymunlardan keçilere kadar farklı türlerle anlaşıyorlar…

O zaman asıl fakir kim? Kimin daha fazla özgürlüğü var evlerinin içinde ya da çevresinde? Çocuğunuzun doğa ile içiçe büyümesini mi yoksa ipad oyunları ile mi büyümesini istersiniz? bu sorular dönüş yolunda sorguladığım sorulardı.